Burak czerwony (Beta vulgaris)
Burak pobudza apetyt, jest odświeżający i lekkostrawny. W leczeniu naturalnym jest stosowany na anemię, demineralizację organizmu, nerwicę, grypę, gruźlicę, nowotwory, przeciw zapaleniu nerwów i wątroby. Ćwikła - (utarty gotowany burak z utartym chrzanem i kminkiem) poprawia pracę wątroby, odkwasza, ułatwia trawienie różnych mięs.
Cebula (Allium cepa)
Do użytku wewnętrznego jest środkiem antyinfekcyjnym, przeciwreumatycznym, antyseptycznym, przeciwsklerotycznym, przeciwszkorbutowym i przeciwzakrzepowym, leczy skórę i jej owłosienie, wzmacnia i upiększa paznokcie, leczy gruźlicę węzłów chłonnych, jest środkiem lekko nasennym, obniża poziom cukru we krwi, osłabia napięcie jelit, pobudza popęd płciowy, wzmaga czynności nerek, jelit, wątroby, układu nerwowego, jest środkiem moczopędnym, rozpuszcza i eliminuje mocznik i chlorki, działa przeciwrobaczo, wykrztuśnie i wydzielniczo, ułatwia trawienie produktów mącznych, utrzymuje w równowadze pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego. Daje dobre skutki w leczeniu chorób i dolegliwości: angina, astma, awitaminoza, biegunka, cukrzyca, dolegliwości w oddychaniu, grypa, infekcje moczopłciowe, katar, kamica żółciowa, nadfermentacja jelitowa, nadmiar chlorków we krwi, niedomogi prostaty, niemoc płciowa, nieżyt nosa i pogrypowy, obecność mocznika, ogólne osłabienie fizyczne i umysłowe, obrzęki, otyłość, pasożyty jelitowe, przeziębienie, przerost układu chłonnego, puchlina brzuszna i wodna, skąpomocz, stwardnienie tętnic, wadliwa przemiana materii, zakłócenia wzrostu włosów, zapalenie krtani, opłucnej, osierdzia, oskrzeli i węzłów chłonnych, skrzepy (leczy zwężenia naczyń krwionośnych, hamuje krzepnięcie krwi rozpuszczając włóknik czyli fibrynę - nierozpuszczalne białko będące podstawą skrzepów).
Do użytku zewnętrznego leczy brodawki, brzęczenie w uszach, czyraki, głuchotę, migrenę, nerwoból zębowy, odmroziny, oparzenia, zapalenia opon mózgowych, wzmacnia porost włosów, leczy rany, ropień, wrzody, zastrzał, ukąszenia osy, uśmierza ból, odstrasza komary.
Chrzan (Armoracia lapathifolia)
Do użytku wewnętrznego stosowanie jest wskazane przy astmie, atonii w trawieniu (nieżyty z niedoborem kwasu solnego), brak apetytu, bronchit chroniczny, gościec, gruźlica, niedobór witaminy C i alkaliów, paraliż, przerost układu chłonnego, stan limfatyczny, puchlina wodna, reumatyzm, skrofuloza, upławy białe, schorzenia wątrobowe, stany zapalne nerek, kamica nerkowa, stany zapalne korzonków nerwowych. Ważne! Stosowanie chrzanu winno być dawkowane ostrożnie przy zapaleniu przewodu pokarmowego, wątroby i nerek. Związki w chrzanie kolidują z węglanami pierwiastków alkalicznych, z chlorkiem rtęci i z naparem z kory chinowej.
Do użytku zewnętrznego stosujemy przy bólach mięśniowych w plecach i w pasie, przeziębieniach, ropiejących ranach, wrzodach, zapaleniu korzonków nerwowych, zapaleniu uszu i piegach.
Czosnek (Allium sativum)
Do użytku wewnętrznego przy takich schorzeniach jak artretyzm, astenia, ogólne osłabienie, astma, atonie układu trawiennego, biegunka, dyzenteria (czerwonka), bóle brzucha, brak apetytu, gościec stawowy, hemoroidy, kamienie nerkowe, koklusz, krztusiec, kurcze naczyniowe, nadciśnienie tętnicze krwi, niektóre częstoskurcze serca, nadmierne ukrwienie naczyń krwionośnych, niedostateczne wydzielanie soków trawiennych, obrzęk nóg, odbijanie, odtruwanie wątroby, pasożyty jelitowe, piasek moczowy, profilaktyka chorób zakaźnych, puchlina wodna, reumatyzm, ropień płuc, rzeżączka, skurcze jelitowe, skąpomocz, stwardnienie naczyń tętniczych, miażdżyca, utrudnione trawienie, wzdęcia, wiatry, bębnica, zaburzenia równowagi w pracy gruczołów wydzielania wewnętrznego, zakażenie gardła i krtani, zakażenia dróg oddechowych, zapobieganie nowotworom przez działanie przeciwgnilne w jelitach, zapalenie płuc, oskrzeli, zakłócenia krążenia krwi z powodu nadmiernej krzepliwości, zakłócenia czynności żółciotwórczych, zakłócenia czynności ukrwienia naczyń mózgowych, zmęczenie serca, zgorzel, zakaźne pochodzenie nieżytów żołądka i jelit, żylaki, zaburzenia pracy płuc, rozedma, ropień płuc.
Do użytku zewnętrznego Ból ucha, brodawki, modzele, twardziny, głuchota, guzy nowotworowe, grzybica woszczynowa, odciski, przetoki, źle gojące się rany, rany zakażone, ropień zimny (na tle gruźlicy stawowej lub kości), ropień skórny, bóle reumatyczne, świerzb, torbiele, cysty, ukąszenia owadów, wrzody. Ważne! Nie stosować przy ostrym nieżycie żołądka i jelit, niedociśnieniu tętniczym, w czasie karmienia osesków. Nie jest wskazany dla nerkowców. Nie trzeba jadać za dużo czosnku (2-3 ząbki tygodniowo) gdyż jest ciężkostrawny i drażni błony śluzowe przewodu pokarmowego.
Kapusta (Brassica oleracea)
Bezapelacyjna królowa warzyw pod względem zastosowania w medycynie naturalnej. Używamy zarówno białej, czerwonej jak i włoskiej. Stosowana jest w leczeniu następujących chorób - afonia, alkoholizm, anemia, angina, astenia, zmęczenie, słabość ogólna, astma, zapalenia oskrzeli, bezsenność, ból głowy, biegunka, bronchit, bóle reumatyczne, bóle mięśni, dna, ból lędźwiowy, bóle żołądkowe i jelitowe, choroba serca, czyrak, ropień, wąglik, cukrzyca, dermatoza, egzemy, gangrena, głuchota, gruźlica, grypa, hemoroidy, choroby jelit, kamienie moczowe, katar, katar sienny, krzywica, liszajec, łojotok, martwica, migrena, nerwobóle, żylaki, zapalenie tętnic nóg, obrzęki, choroby oczu (podrażnienia, łzawienia, zaczerwienienie), odmrożenia, oparzenia, opryszczki skórne, owrzodzenia żylakowe goleni, choroby pęcherzyka żółciowego, zapalenie pęcherza moczowego, półpasiec, prostata, przekrwienie mózgu, udar słoneczny, wszelkie rany, robaki jelitowe, ropień zimny, popękana skóra, katar, stłuczenia i kontuzje, stany depresji, dolegliwości skórne, skąpomocz, szkorbut, ukąszenia owadów, utrudnione trawienie, odwapnienie, wrzody żołądka, nadciśnienie tętnicze, zastrzał, trądzik, zapalenie tętnicy, zapalenie węzłów chłonnych, twarda wątroba, poprawienie przemiany materii, poprawa pracy nerek, zapalenie macicy, zapalenie zatok chłonnych i przynosowych okrężnicy, spojówek, zaparcia, kolka wątrobowa i żółciowa, marskość wątroby, zapalenie włośniczek, zapalenie powiek, zwichnięcia, zły stan układu nerwowego, żołądkowy nieżyt przewlekły, zapalenie stawów, zapalenie oskrzeli, zamroczenie alkoholowe, dolegliwości układu nerwowego. Została jej poświęcona cała, odrębna strona.
Marchew (Daucus carota)
Do użytku wewnętrznego - astenia, anemia, biegunka u dzieci, blednica, zaburzenia trawienne, dermatozy, białaczka, demineralizacja, gruźlica, bronchit przewlekły, astma, dna, artretyzm, reumatyzm, hemoroidy, infekcje jelit, krzywica, krwawienia żołądkowo-jelitowe, łuszczyca, niedomogi wątrobowo-żółciowe, niedobór mleka u karmiących matek, nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość, obniżona ostrość widzenia, miażdżyca, pasożyty jelitowe, pęcherzyca.
Do użytku zewnętrznego - rany, wrzody, oparzenia, czyraki, egzemy, łupież, liszajec twarzy, odmroziny, pęknięcia skóry, ropień, leczenie pomocnicze w nowotworze piersi, nabłoniak, nowotwór nabłonkowy, trądzik twarzy.
Działania profilaktyczne - choroby zakaźne i zwyrodnieniowe, zmarszczki, skrofuloza, wrzód żołądka i dwunastnicy, stany nerwicowe, zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy, oczyszczanie krwi zatrutej toksynami, regulacja krwawienia miesięcznego, zaparcia, żółtaczka, stwardnienie rozsiane, cukrzyca.
Pietruszka (Petroselinum sativum)
Do użytku wewnętrznego - anemia, astenia, atonia pęcherzyka żółciowego brak łaknienia, dolegliwości wątrobowe, stany nowotworowe, gorączka przerywana, gościec, kamienie moczowe, bolesne miesiączkowanie, niestrawność, pasożyty jelitowe, reumatyzm, skąpomocz, stany nerwowości, wady krwi, wzdęcia, zakażenie.
Do użytku zewnętrznego - kontuzje, nerwobóle, piegi, rany, ukąszenia owadów, upławy, zapalenia oka, zastój mleka w sutku. Ważne! Stosowanie przez dłuższy czas dużych dawek wyciągu z nasion pietruszki powoduje kurcze macicy przez miristycynę, uszkodzenie błon śluzowych układu pokarmowego, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (olejek). Małym dzieciom i kobietom w końcowym okresie ciąży zaleca się ostrożność przy doustnym przyjmowaniu nasion pietruszki. Olejek silnie drażni nerki i może być przyczyną poronień. Fitolizynę powinno się dawkować ostrożnie i podawać z przerwami.
Por (Allium porrum)
Do użytku wewnętrznego - anemia, arterioskleroza, artretyzm, gościec, zatrucie amoniakiem, dolegliwości dróg moczowych, kamica moczowa, gruźlica, niestrawność, niewydolność nerek, otyłość, zaparcie.
Do użytku zewnętrznego - czyraki, hemoroidy, nagniotki, odciski, ropnie, rany, krwawienie z nosa, pielęgnacja twarzy, wrzody, ukąszenia owadów, zastój moczu.
Rzodkiewka (Raphanus sativus)
Pomocna w leczeniu anemii, artretyzmu, astmie, braku łaknienia, demineralizacji organizmu, dolegliwościach oskrzelowych i wątrobowych, kamieniach nerkowych i żółciowych, krzywicy, nadfermentacji jelitowej, reumatyzmie, szkorbucie, wypadaniu włosów, zmarszczkach.
Rzodkiew czarna (Raphanus niger)
Wskazana przy leczeniu astmy, artretyzmu, bronchitu chronicznego, dolegliwości płucnych, egzemy, kamicy nerkowej i żółciowej, kokluszu, krzywicy, niedomogi wydzielniczej wątroby, niestrawności, reumatyzmu, szkorbutu, uczulenia, zapalenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.
Seler (Apium graveolens)
Do użytku wewnętrznego - gościec, kamica moczowa, wzdęcia, kolki żołądkowe, łagodzenie sklerozy, schorzenia pęcherza moczowego, nieprawidłowości miesiączkowania, zapobiega szkorbutowi, reumatyzm, otyłość, przemiana materii, poprawia pracę nerek, wątroby, serca, nieżyt oskrzeli.
Do użytku zewnętrznego - rany, odmrożenia, zapalenie powiek, miejscowe odbarwienie skóry.
Szpinak (Spinacia oleracea)
Do użytku wewnętrznego - anemia, astenia fizyczna i nerwowa, krzywica, szkorbut, łuszczyca, pęcherzyca, nowotwory, wyrzuty skórne, rekonwalescencja, starzenie się, stwardnienie rozsiane.
Do użytku zewnętrznego - oparzenia, liszaje, rany, wyrzuty skórne, łuszczyca, pęcherzyca.
Ziemniak (Solanum tuberosum)
Sprzyja pracy jelit, jest przeciwrzodowy, ma właściwości gojące, działa zmiękczająco, uspokaja śluzówkę przewodu pokarmowego, działa przeciwskurczowo i moczopędnie, wzmacnia naczynia włosowate, działa przeciwnowotworowo, hamuje rozwój grzybów i bakterii, działa korzystnie na nerki rozpuszczając kamienie, działa przeciwszkorbutowo, leczy egzemę i inne choroby skórne, przeciwdziała rozszerzaniu się naczyń krwionośnych, mąka ziemniaczana jest dobrym pudrem na oparzenia słoneczne, a dodana do kąpieli leczy świąd i wysypki, świeży sok z surowego ziemniaka leczy przewlekłą nadkwasotę, zaparcia, cuchnięcie z ust i niedomogi wątroby, odwar z ziemniaków może być stosowany do leczniczych lewatyw odżywczych, dr Kneipp zaleca stosowanie papki z ziemniaków jako okładów do uśmierzania bólów, skurczów w przewodzie pokarmowym, przy opuchliznach, odwodnieniach, zwichnięciach, zapaleniach, osłabieniu gruczołów wydzielania wewnętrznego, katarze dróg oddechowych, nieżycie przewodu pokarmowego, zapaleniu opłucnej, zapaleniu stawów, zapaleniu pochewki ścięgna, zapaleniu przymacicznym (parametrium), przy ischiasie, lumbago, zesztywniającym zapaleniu stawów międzykręgowych, dnie, artretyzmie, czyrakach, zapaleniach skórnych, otyłości. Ważne! Nie spożywać ziemniaków o zielonym kolorze skórki, ani z wyrastającymi kiełkami. Miejsca te należy szeroko i głęboko wykroić i wyrzucić, ponieważ zawierają trujący glikoalkaloid - solaninę. Absolutnie takich ziemniaków nie przyrządzać dla dzieci. Nawet śladowe ilości solaniny mogą zaszkodzić. Wywołują bóle artretyczne, podrażnienia śluzówki, nudności, wymioty, zapalenie nerek, pęcherzyka żółciowego, osłabienie serca, pocenie, lęki, palą w gardle.
