Gram Zdrowia

Poniżej informacje o ziołach i wskazaniach leczniczych. Poniższy wykaz nie upoważnia do eksperymentowania w zakresie ich przyrządzania, używania i samodzielnego leczenia siebie lub innych. Recepty na przyrządzanie ziół proszę konsultować z uprawnionymi zielarzami i lekarzami znającymi się na ziołach (zdarzają się jeszcze tacy pasjonaci ). Powszechne przekonanie o nieszkodliwości ziół jest nieprawdziwe. Nie każde zioło można stosować bez umiaru, a przedawkowanie niektórych może mieć nieobliczalne skutki. Proszę o tym pamiętać.

Aloes (Aloe arborescens)
Do użytku wewnętrznego - niedomogi miesiączkowania, zapalenie kory mózgowej, dychawica oskrzelowa, podostry i przewlekły nieżyt jelita grubego, stany zapalne i zwyrodnienie rogówki i siatkówki, uporczywe bóle głowy, nerwobóle, wyczerpanie nerwowe, zanik nerwu wzrokowego, zmętnienie rogówki, stany zapalne przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa, zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka, owrzodzenie odbytnicy i okrężnicy, zaparcia.
Do użytku zewnętrznego - blizny, odmroziny, uszkodzenia naskórka, owrzodzenia podudzia, nieżyt nosa, zapalenie zatok bocznych nosa, owrzodzenie, pęknięcia skóry, wysypki alergiczne i ropne, źle gojące się rany, oparzenia termiczne i promieniami rentgenowskimi, ukłucia owadów, zapalenie śuzówki jamy ustnej, paradentoza, zapalenie sromu i pochwy.

Ziele skrzypu, które z powodu dużej zawartości krzemionki przy zgniataniu wydaje charakterystyczny chrzęst zwany choszczką nazywa się choszczewką. Od choszczewki wzięła swoją nazwę wieś w gminie Płoniawy Bramura, gdzie na obrzeżach lasów bardzo dużo tego ziela rosło.

 Zobacz co o choszczce pisze dr Różański

 Choszczka - dr Różański o skrzypie polnym

Opis.

1. Skrzyp polny – Equisetum arvense – roślina wieloletnia dorastająca do 30 cm wys., średnio 15-20 cm. Pędy zarodnikowe: łodygi soczyste, żeberkowane, żółtobrunatne lub czerwonawe; pochewki wokół łodygi są 8-9-ząbkowe, brunatnawe; na szczycie kłosy zarodnikonośne. Pędy asymilacyjne: dorastają do 20-30 cm wys.; zielone, wokół łodygi pochewki 6-18 czarne ząbki, biało obrzeżone. Ulistnienie okółkowe. Liście właściwe są zrośnięte we wcześniej wspomniane pochewki, czyli liście są drobne, ząbkowane. To, co ludzie zwykli nazywać liśćmi jest w rzeczywistości odgałęzieniami pędu głównego. Odgałęzienia są więc wąskie, równowąskie, kanciaste, szorstkie, ułożone okółkowo, barwy zielonej. Zwiększają one powierzchnię asymilacyjną pędu.
2. Skrzyp łąkowy – Equisetum pratense – roślina wieloletnia, dorastająca do 30-35 cm wys. Pęd zarodnikowy – żółtawy, pochewki w węzłach łodygi są 10-15-żabkowe, biało obrzeżone. Pędy asymilacyjne szarozielone, wąskie odgałęzienia nieco zwisłe, w okółkach, 3-kanciaste.
3. Skrzyp leśny - bylina do 60 cm wys.; pędy asymilacyjne jasnozielone z licznymi  rozgałęzionymi,  wiotkimi, zwisającymi w dół, długimi  gałązkami;  gałązki w przekroju poprzecznym mają kształt równoramiennego krzyża,  podobnie jak u skrzypu polnego. Rośnie w lasach,  w zaroślach, na zrębach,  nad wodami, przy łąkach podmokłych,  na polanach, zawsze jednak w miejscach cienistych i przy drzewach.

Skrzyp - Equisetum (Equisetaceae).

Opis.

1.     Skrzyp polny ? Equisetum arvense ? roślina wieloletnia dorastająca do 30 cm wys., średnio 15-20 cm. Pędy zarodnikowe: łodygi soczyste, żeberkowane, żółtobrunatne lub czerwonawe; pochewki wokół łodygi są 8-9-ząbkowe, brunatnawe; na szczycie kłosy zarodnikonośne. Pędy asymilacyjne: dorastają do 20-30 cm wys.; zielone, wokół łodygi pochewki 6-18 czarne ząbki, biało obrzeżone. Ulistnienie okółkowe. Liście właściwe są zrośnięte we wcześniej wspomniane pochewki, czyli liście są drobne, ząbkowane. To, co ludzie zwykli nazywać liśćmi jest w rzeczywistości odgałęzieniami pędu głównego. Odgałęzienia są więc wąskie, równowąskie, kanciaste, szorstkie, ułożone okółkowo, barwy zielonej. Zwiększają one powierzchnię asymilacyjną pędu.

 Więcej informacji pod adresem:

 http://www.parazyt.gower.pl/fitoterapia4.htm