Gram Zdrowia

Poniżej informacje o ziołach i wskazaniach leczniczych. Poniższy wykaz nie upoważnia do eksperymentowania w zakresie ich przyrządzania, używania i samodzielnego leczenia siebie lub innych. Recepty na przyrządzanie ziół proszę konsultować z uprawnionymi zielarzami i lekarzami znającymi się na ziołach (zdarzają się jeszcze tacy pasjonaci ). Powszechne przekonanie o nieszkodliwości ziół jest nieprawdziwe. Nie każde zioło można stosować bez umiaru, a przedawkowanie niektórych może mieć nieobliczalne skutki. Proszę o tym pamiętać.

Aloes (Aloe arborescens)
Do użytku wewnętrznego - niedomogi miesiączkowania, zapalenie kory mózgowej, dychawica oskrzelowa, podostry i przewlekły nieżyt jelita grubego, stany zapalne i zwyrodnienie rogówki i siatkówki, uporczywe bóle głowy, nerwobóle, wyczerpanie nerwowe, zanik nerwu wzrokowego, zmętnienie rogówki, stany zapalne przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa, zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka, owrzodzenie odbytnicy i okrężnicy, zaparcia.
Do użytku zewnętrznego - blizny, odmroziny, uszkodzenia naskórka, owrzodzenia podudzia, nieżyt nosa, zapalenie zatok bocznych nosa, owrzodzenie, pęknięcia skóry, wysypki alergiczne i ropne, źle gojące się rany, oparzenia termiczne i promieniami rentgenowskimi, ukłucia owadów, zapalenie śuzówki jamy ustnej, paradentoza, zapalenie sromu i pochwy.

(Nazwa łacińska - Aloe L.)

Wiadomości ogólne
Jest to wiecznie zielona roślina o charakterze drzewiastego sukulenta. Należy do rodziny Liliowatych (Liliaceae) liczących 180 gatunków. Występuje w warunkach naturalnych w południowej Afryce oraz na Półwyspie Arabskim. Rośnie na ubogich w wodę glebach, piaszczystych i terenach kamienistych. Uprawiana jest we wielu krajach o klimacie gorącym, natomiast w krajach strefy umiarkowanej, hoduje się jako roślinę pokojową i szklarniową. Aloes drzewiasty (Aloe arboresens) osiąga w stanie naturalnym wysokość do 5 m ale hodowany w Polsce nie przekracza wysokości 1 m. Wytwarza silnie rozgałęzione cylindryczne korzenie, z których wyrasta silna, prosta łodyga, rozgałęziająca się w części górnej a dolnej pokryta fragmentami uschniętych obumarłych liści. U podstawy liści wyrasta nieraz po kilka odrostów, służących do wegetatywnego rozmnażania się rośliny. Liście są łodygowate, mięsiste, zielone, pokryte woskowym nalotem. Ich brzegi mają ostre kolce. Kwiaty wykształca tylko w warunkach naturalnych, bardzo rzadko domowych.